Enigste

Er is bij de televisie en de schrijvende media hoorbaar en zichtbaar minder aandacht voor de taal dan voorheen. In mijn tijd bij NRC Handelsblad werd ik - verre van een neerlandicus - af en toe gesommeerd om even door het ‘taalboek’ te bladeren, maar tegenwoordig vraag ik me ook bij sommige sportverhalen in deze ‘dure’ krant af of er eigenlijk wel een eindredacteur naar heeft gekeken of dat hij of zij heeft zitten slapen.

Ik begrijp het wel. De mediamensen hebben het drukker dan druk, het is een fel gevecht om de aandacht en de clicks. Er moet worden gescoord en dat gaat dan ten koste van andere aspecten van het vak, onder meer de taal dus. Alles moet vandaag de dag overtreffende trap zijn, heb ik begrepen.

Daarom is ook ‘echt’ – let er maar eens op – een van de meest gebruikte woorden in de voetbalgesprekken op tv. Echt een geweldige goal, echt een groot talent, echt een fantastische wedstrijd. Maar om nou helemaal niet op taalgebruik te letten…

Nog altijd hebben meerdere voetbalanalisten op televisie het in hun commentaren over enigste - wat mij betreft de domste en meest ergerlijke taalfout. Het lijkt me simpel om deze taalbarbaren daar op te wijzen, en als ze het daarna nog steeds roepen, vertel je het toch nog een keer en desnoods nóg een keer.

En zo zijn er wel meer verkeerd gebruikte woorden en vervoegingen. Ajax, die…, Hun hebben… Of maakt het allemaal niet meer uit en ben ik de enigste die zich er aan stoort? Ik erger me – sorry, sorry – ook aan de soms amicale omgang op tv tussen verslaggevers en spelers en trainers. Een voorbeeldje: na de loting voor de tussenronde van de Europa League video-belde de verslaggever van ESPN met FC Twente-speler Michel Vlap. Hé topper, was de ouwe-jongens- krentenbrood-begroeting vanuit de studio, om vervolgens de vraag te stellen of een medespeler van Vlap zich na een bepaalde wedstrijd inderdaad aan de door hem aangekondigde anderhalf biertje had gehouden of had hij toch meer gedronken?

Kom op, wat heb ik in vredesnaam aan deze non-informatie? Natuurlijk hoeft het allemaal niet zo serieus te zijn – het is slechts voetbal, maar een beetje afstand is wenselijk. Misschien ben ik wel gewoon ouderwets. En het kan altijd nog kleffer. Eva Jinek spreekt haar gasten regelmatig met ‘schatje’ aan. Brrrrrr. Tenenkrommend.

Hans Klippus