Maureen Koster

Het jaar is amper voor een kwart voorbij, maar toch wil ik al iemand nomineren voor de NSP Sportpersoonlijkheid van 2025. Anders vergeet ik het straks weer. Het betreft atlete Maureen Koster.

Meestal krijgt iemand deze prijs – zoals onlangs zeilster Marit Bouwmeester, eerder onder anderen Sarina Wiegman, Arne Slot en Max Verstappen – na een uitzonderlijke prestatie als sporter of coach in combinatie met een prettige verstandhouding met de (Nederlandse) pers. Niet dat Maureen Koster geen prijzen heeft gewonnen, ze was onder meer veertien keer Nederlands kampioen, op diverse afstanden. Maar een internationale titel won ze (nog) niet.

Misschien heeft dat laatste te maken met tegenstanders die met vals spel hun sport bedrijven. Doping! Een heikel onderwerp, waarover in de media door geïnterviewde sportmensen niet of nauwelijks openlijk wordt gesproken. Maureen Koster deed dat vorige maand wel in een - afwijkend en dus boeiend – verhaal van Dennis Boxhoorn in de Volkskrant. Ze constateert onder meer dat er veel minder op doping wordt getest dan de onwetende buitenwereld denkt. Bij haarzelf stond er – bijvoorbeeld - tijdens een trainingskamp nog nooit een controleur op de stoep, en ze loopt toch al heel wat jaren mee. Hoe kan dat, vraagt ze zich af.

Van zo’n controleur hoorde ze dat als die atleten in Ethiopië en Kenia moet testen en ze zien haar daar bij de trainingslocatie uit de taxi stappen, er mensen massaal wegrennen. “Door dit soort verhalen ben ik ervan overtuigd dat de atleten die gepakt worden, nog maar het topje van de ijsberg zijn”, vertelt Koster in het betreffende interview. En: “Dopers lopen vaak een stap voor op de controleurs.” Er zijn, weet Koster, allerlei trucs om het gebruik van verboden middelen te maskeren.

De tweede plaats op de 1500 meter van de EK indoor van 2015 is zeer waarschijnlijk de beste prestatie in Koster’s carrière, maar die zilveren medaille kreeg ze pas negen jaar later omgehangen. Toen was gebleken dat de Russische winnares destijds in Praag doping had gebruikt. Hoe frustrerend is dat. Wie weet, zal binnenkort ook nog blijken dat Koster de Europese titel op haar erelijst mag zetten… En zo zullen er, vermoedt de atlete, wel meer prijzen aan haar neus voorbij zijn gegaan.

Het zit Koster regelmatig niet mee. Haar interview in de Volkskrant gold als voorverhaal voor de EK indoor. Ze wilde in Apeldoorn een aanval doen op het nationale record van Sifan Hassan op de 3000 meter, maar ze kwam hard ten val, moest per brancard worden weggedragen en bleek een hersenschudding te hebben. Zodoende kon ze afgelopen weekend in Venlo haar nationale titel op de halve marathon niet verdedigen.

Maar ook deze tegenslag zal Maureen Koster er niet onder krijgen. Ze blijft lopen, uiteraard ‘clean’. “Ik geloof dat het mogelijk is om zonder doping wereldtijden te lopen. Dat gebeurt veel om me heen, en dat geeft me energie. En er zijn atleten met meer talent dan ik. Maar soms heb ik mijn vraagtekens.” Daarom zal ze op sociale media en in interviews blijven pleiten voor meer en betere dopingtests.

Zo’n stoere atlete zou wat mijn betreft de prijs van NSP Sportpersoonlijkheid verdienen. Juryleden, kunt u haar naam alvast noteren?

Hans Klippus