Marcella en Edwin en het nut van lang in ons vak blijven

Zomaar een kwartier praten over de stoppende tennisgrootheid Rafael Nadal. Sport doorgronden, toppers typeren, sfeer beschrijven. Met kennis van zaken. We beleefden het donderdagavond 10 oktober, bij Jinek, of heet de talkshow op NPO 1 Eva. Wat het kwartiertje tennis mooier maakte was dat NOS-tenniscommentator Marcella Mesker en Spaanse AD-sportcorrespondent Edwin Winkels met hun verhaal konden leunen op jarenlange ervaring. Zij hebben hem gezien, ze hebben hem gesproken, ze hebben hem gevolgd. Sportjournalistiek van de bovenste plank, ik kan niet anders zeggen. Ademloos geluisterd naar het tweetal.

John Volkers

Rafa, de man die de grandslam van Roland Garros veertien keer op de naam schreef, was een grootheid wiens status vooral werd bepaald door de tegenstand van die andere twee groten uit het mannentennis: Roger Federer en Novak Djokovic. Mesker wist dat meer dan goed onder woorden te brengen. Ze kan pakkend vertellen. De flitsen op NPO Radio 1 zijn daarom ook altijd zo goed besteed aan haar. Dictie, spanningsboog, gewoon heerlijk om naar te luisteren.

De oud-speelster, nummer 31 van de wereld in 1983, loopt over van inzicht. Ze wees met graagte op de onvoorstelbare topspin die Nadal met de linker forehand in zijn slagen legt (zeg maar legde want het zit er bijna op voor de op Mallorca geboren Rafa). Hoe sla je een bal terug met de backhand, als die door dat vermaledijde effect (duizenden rpm’s) twee meter hoog stuit.

Talkshowhost Eva Jinek gooide het even op de harde, zeg maar spartaanse aanpak van oom Toni Nadal. Een regiem dat nu mogelijk tot zware kritiek zou leiden, maar dat de opgroeiende tennisser als iets vanzelfsprekends heeft ervaren. Mesker kwam met een smakelijke anekdote. Dat oom Toni na een door zijn neefje gewonnen jeugdtoernooi de feestvierende familie toesprak (ondertussen de tafel leegvegend) en zei dat er niets te vieren viel. Hij zei dat er tweehonderd jeugdkampioenen op Mallorca waren geweest en dat hij geen van die namen had kunnen terugvinden in de top-100 van de ATP. Of er dus even normaal kon worden gedaan. Er was nog veel werk aan de winkel.

Winkels, ooit van de Catalaanse krant El Periodico, had Nadal geïnterviewd in 2008. Daarin gaf de tenniskampioen onwerkelijk hoog op van collega Roger Federer, ‘de beste aller tijden’ volgens diens bewonderaar. Hij zou er genoegen mee nemen, als hij de Zwitser nooit zou passeren. Dan zou hij toch het uiterste uit zijn loopbaan hebben gehaald. ‘Lukt me dat niet, dat kan ik later toch zeggen dat ik een fantastische carrière heb gehad’, zo las Winkels (AD-correspondent) voor.

Lang meelopen in een sport, als verslaggever of commentator, maakt dat je materiaal hebt om te duiden. Bij het afscheid van Rafael Nadal, een legende die twee decennia lang de sport naar een ander niveau tilde, is het goed om te pleiten voor trouwe, langdurige aanwezigheid langs de lijn. Korte carrières in ons veeleisende vak, we begrijpen het, maar lang blijven, veel zien en bijna alles begrijpen, het heeft zo zijn voordelen voor de berichtgeving. Op de dag dat een grootheid stopt kan de man of vrouw, de volhouder en doorzetter in ons vak, het publiek daarvan laten profiteren.

Hulde Marcella en hulde Edwin.

John Volkers, voorzitter NSP