Greg

De NOS heeft op een vrolijke wijze verslag gedaan van de Olympische Spelen. De Nederlandse prestaties waren er zeker naar. Dat was voor de ‘analisten’ naast de verslaggevers ook prettig. Meestal hadden ze zelf een succesvolle carrière in betreffende sport achter de rug en soms zelfs nog met de huidige olympiërs in een ploeg gezeten. Dan is het moeilijk om echt kritisch te zijn, begrijpelijk.

Maar je kunt het meeleven met je landgenoten ook overdrijven. Op social media waren vooral de reacties over atletiekkenner Gregory Sedoc veelvuldig en lovend. Of hij niet wat vaker op televisie kan… Ik heb me juist geërgerd aan de voormalige hordeloper cq ideale schoonzoon. Wat mij betreft had het positivisme van ‘Greg’ af en toe een tandje of zelfs twee tandjes minder gemogen.

Hij verloor soms zelfs de (harde) realiteit uit het oog. Het klinkt betweterig, maar ik gaf bijvoorbeeld bij voorbaat al niet veel voor de kansen van Femke Bol op de 400 meter horden. Haar Amerikaanse concurrente had vlak voor de Spelen een wereldrecord gelopen en daar was Bol nog niet bij in de buurt geweest. McLaughlin was tijdens de halve finale in Parijs ook een stuk sneller dan Bol. Expert Sedoc zag het anders. Volgens zijn waarneming had Bol een betere indruk gemaakt, want McLaughlin had tussenstapjes (of zoiets) gezet. Maar de Amerikaanse had toch gewoon de betere tijd? Bol werd in de finale uiteindelijk derde en was het na afloop moeilijk waar te nemen wie er meer teleurgesteld was: Femke zelf of Greg.

Het kan niet anders dan dat de kundige verslaggever Jeroen Stekelenburg zich af en toe liet meeslepen door collega Sedoc. Anders zou hij Lieke Klaver na haar onverwachte uitschakeling op de 400 meter toch niet zonder haar iets te vragen voorbij hebben laten lopen? Klaver huilde. Ja, nou en? Met name Sedoc zal dat heel zielig hebben gevonden. En Lieke werkte toch altijd zo fijn mee met interviews, zullen we haar nu dan maar even met rust laten? Met journalistiek had het niets te maken.

Natuurlijk moet Gregory Sedoc blijven. Hij doet het goed bij de kijkers. Een dringend verzoek om doorsnee-prestaties van Nederlandse atleten wat minder op te kloppen en iets dat tegenvalt of slecht is ook zo te benoemen, zou wel op z’n plaats zijn. Van dat overdrijven hebben trouwens veel meer mensen op televisie last. Zelden is tegenwoordig iets meer ‘gewoon’ goed, nee, het is allemaal fantastisch, prachtig, geweldig, schitterend, briljant, onwerkelijk, te gek… Let eens op hoe vaak het woord ‘super’ wordt gebruikt.

Hans Klippus