Normvervaging

Het was afgelopen weekend voor de journalisten bij Parijs-Roubaix goed toeven op het middenterrein van het vélodrome in de finishplaats. Een prima temperatuur, fijne koers en vooral geen volle bidons die onze kant op kwamen. Niemand is geraakt, voor zover bekend althans.

Op dat middenterrein stond na afloop Philip Roodhooft, ploegbaas van Mathieu van der Poel. Hij ging in op het incident rond zijn renner, die tijdens de wedstrijd wel een volle bidon naar zijn hoofd had gekregen. Idioten moet je geen aandacht geven, zei hij onomwonden. En normvervaging is niet alleen een zaak in het wielrennen, sprak hij. Het is iets wat in de hele maatschappij speelt.

Kick Hommes

Natuurlijk, bovenstaande gaat om veiligheid van sporters. Maar ik moest in dat gesprek op de wielerbaan wel denken aan de vergadering van de NSP van vorige week. Ook daar kwam het thema veiligheid op tafel. Alleen niet van sporters, maar van onze beroepsgroep. Aanleiding was onder meer een nieuwe campagne van PersVeilig (daarover later meer), maar vooral het feit dat twee collega’s van ons onlangs (fysiek) zijn belaagd. Iets wat mij shockeerde. Dat zou toch niet moeten kunnen?

Opvallend genoeg ligt victim blaming ligt op de loer. ‘Hadden ze daar maar niet op dat moment moeten zijn’. Of deze: ‘Iedereen weet toch dat die plek na een wedstrijd risicogebied is?’ Maar schouderophalen over gevaarlijke situaties kan er bij mij echt niet in. Het zal best dat het dertig jaar geleden ook zo was. Maar nemen we daar genoegen mee?

Wat mij betreft zeer zeker niet. Maar wat te doen? Het nieuwe project van PersVeilig is wellicht een eerste stap. De komende maanden wordt aan fotografen en cameramensen gevraagd of zij agressie of geweld meemaken en in welke mate. Ik ben heel benieuwd naar de resultaten. Mijn eerste gevoel is namelijk dat fotografen zeker in bijvoorbeeld het voetbal tussen tribune en veld soms volledig in de vuurlinie zitten.

Nog benieuwder ben ik naar de wat-kan-er-beter-antwoorden. Ik hoor zelf ook graag wat er volgens u nodig is om de veiligheid van journalisten (nog beter) te garanderen, iets waar de NSP wellicht ook mee aan de slag kan.

Op verzoek is er inmiddels ook gesproken met PersVeilig over een aparte training of een veiligheidsdocument voor specifiek voetbal- dan wel sportverslaggevers. Ik hoop dat dat er komt. Het zou een goede stap zijn, ook al pak je daarmee nog steeds niet de agressor aan. Je bereidt een eventueel slachtoffer alleen beter voor.

Maar aandacht voor het onderwerp is wel nodig. Voor routiniers, maar ook voor nieuwe collega’s en ook voor pas ingestapte leidinggevenden die mogelijk soms onbewust gevaarlijke opdrachten meegeven. Het wielrennen probeert nu een rode lijn te creëren tegen geweld naar renners. Het zou goed zijn als de sportjournalistiek dat ook zou doen. Ik ben het namelijk eens met Roodhooft: normvervaging vindt in de hele maatschappij inmiddels plaats.

Kick Hommes, bestuurslid NSP