Alex Dumas volgt het schaatsen voortaan via tv - lees zijn ervaringen
Door Alex Dumas
Al 56 jaar volg ik het langebaanschaatsen intensief. Normaal gesproken zou ik van 8 tot 10 november aanwezig geweest zijn in Thialf bij het World Cup Kwalificatie Toernooi (WCKT). Door ernstige gezondheidsproblemen (maart – september 2024) heb ik besloten per direct al mijn schaatsactiviteiten te stoppen.
Dit betekende o.a. het einde van mijn werkzaamheden als schaatsmedewerker van de Volkskrant, maar ook zal ik geen bijdragen meer leveren aan het samenstellen van statistische schaatsdocumentatie voor alle grote toernooien in Thialf en geen schaatswedstrijden in binnen- en buitenland meer bezoeken.
De belangstelling voor het schaatsen is echter nog steeds aanwezig. Drie dagen lang heb ik alle wedstrijden (14 uur live tv-beelden) gezien. Eerder volgde ik uiteraard al schaatswedstrijden op televisie, maar nog nooit een compleet toernooi in Thialf omdat ik daar altijd zelf live aanwezig was.
Op tv zie je de wedstrijden beter en gedetailleerder. Verder volgde ik nauwgezet de verslaggeving, de analyses en interviews. Voor de verslaggeving waren de NOS-commentatoren Erik van Dijk en Herbert Dijkstra aanwezig, bijgestaan door oud-schaatsers Martin Hersman en Jan Smeekens. Voor de presentatie en de analyses waren er NOS-sportverslaggevers Henry Schut (vrijdag en zaterdag) en Jeroen Stomphorst (zondag) en de wisselende analytici Ireen Wüst (vr), Erben Wennemars (za) en Mark Tuitert (zo).
Voor de interviews werd geschakeld naar de ervaren Bert Maalderink.
Alex Dumas (rechts) en Jos van Kuijeren in vroeger dagen in Thialf (Foto FB Alex Dumas)
Het belangrijkste verschil tussen het lijfelijk aanwezig zijn en het tv-kijken is het missen van alle contacten met vele bekenden met wie ik vele jaren in Thialf heb gewerkt, zoals de mensen van House of Sports, Thialf, de KNSB, de collega’s van de schrijvende pers, fotografen, (oud-) schaatsers en een vaste groep supporters.
De entourage en sfeer van een vol Thialf mis ik niet. Dat heb ik al zo vaak meegemaakt.
De wedstrijden werden prima in beeld gebracht, met herhalingen en beelden van emoties en tranen (o.a. Marrit Fledderus, Hein Otterspeer).Bij de interviews veel scherpe vragen van Maalderink over aanwijsplaatsen, verandering van ploeg etc.
Bij de analyses veel aandacht voor de in het oog springende prestaties van Jenning de Boo, Chris Huizinga, Jutta Leerdam, Suzanne Schulting en de 17-jarige Angel Daleman. Ook hier de nodige discussies over de afwezige Patrick Roest, Kjeld Nuis, Joy Beune, Femke Kok en de vraag: wel of geen aanwijsplaatsen voor deze schaatsers?
Al met al drie dagen boeiend naar het schaatsen gekeken.
Jammer dat ik er zelf niet meer bij ben, maar aan alles komt een keer een einde en op 80-jarige leeftijd moet ik prioriteit geven aan mijn gezondheid.
Alex Dumas