Een pijnlijk en fout prijzenfestijn in Qatar

MET UPDATE

In vrijwel alle (westerse) media is de afgelopen jaren veelvuldig bericht over misstanden in Qatar. Het WK voetbal had daar getuige tal van rapporten en reportages over arbeidsomstandigheden in de Golfstaat natuurlijk nooit gehouden mogen worden. Het is een historische vergissing om daar in die omstandigheden te gaan voetballen om de wereldtitel.

Wij, (sport)journalisten, weten dat met ons scherp afgestelde morele kompas natuurlijk maar al te goed. De media hebben bol gestaan over om het leven gekomen arbeidsmigranten en hun structurele uitbuiting en onderbetaling.

Daarom is het des te pijnlijker dat twee weken geleden onze internationale koepelorganisatie, de AIPS, met trompetgeschal aankondigde dat de jaarlijkse uitreiking van de AIPS Sport Media Awards op 12 juni plaatsvindt …. in het Khalifa Stadion in Doha.

In een ronkend epistel in de nieuwsbrief van AIPS, waarin werkelijk waar geen kritisch woord te vinden is, wordt de loftrompet gestoken over de “onbetaalbare hulp van het perscomité van Qatar”. Dan weten we meteen wie het feestje betaalt.

Er zit geen enkel moreel besef in het stuk, geen terughoudendheid, geen enkele reserve. Lees maar eens de openingsalinea, voor het dramatisch effect hier in de Engelse versie gelaten:

‘Looking at the stars in a warm night, between the desert and the sea, the fourth edition of the AIPS Sport Media will come to a close. It will be magical, as magical as we used to dream when COVID-19 confined us all to a never-ending lockdown, affecting our mobility, our access to venues and our possibility to work.’

Zo gaat de vioolmuziek nog enkele alinea’s door, de auteur gaat vol op het orgel om de zegeningen van het openluchtevenement in Qatar te illustreren. Zelfs Ronald de Boer heeft hij overtroffen:

‘Doha is definitely the place where every sports journalist in the world would like to be in 2022, and clearly no other place was more spot-on than Doha to celebrate the fourth edition of the AIPS Sport Media Awards, the only global prize for sports journalism, marking the reunion that we all dreamed of.’

Ik weet wel, voor de prijswinnende journalisten liggen duizenden dollars klaar en het is vanzelfsprekend prachtig om door je vakbroeders geëerd te worden. Maar Qatar is natuurlijk niet ‘de plaats waar iedere sportjournalist wil zijn in 2022.’

Zij die er heengaan doen dat – als het goed is - beschroomd en in het besef dat het toernooi daar – nog los van de mensonterende werkomstandigheden – helemaal niet thuishoort. De rapporten van Amnesty International zijn veelzeggend genoeg.

Juist de AIPS had een krachtig signaal kunnen en moeten geven door weg te blijven. Want eerder werden voor de uitreiking ook al steden als Lausanne en Boedapest aangedaan.

Het bestuur van de NSP komt woensdag 8 juni erover te spreken. Dan zullen we ook bespreken welke conclusies we moeten verbinden aan dit foute prijzenfestijn.

 

GERARD DEN ELT
Algemeen secretaris NSP  

https://www.aipsmedia.com/aips/pages/articles/2022/31305.html

https://www.amnesty.nl/wat-we-doen/landen/qatar?gclid=cj0kcqjwqpgubhdwarisannwjv7c1m4afulvphxwyw-b3zbc29sczxghobikne0teowzdm2295oqlqyaavp1ealw_wcb

UPDATE: Het NSP-bestuur heeft heden (woensdag 8 juni 2022)  besloten de AIPS Europe en later het hoofdbestuur van de AIPS op het congres in oktober dit jaar in Rome in een motie op te roepen voortaan alleen nog maar congressen of Award-uitreikingen te organiseren in landen waar de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting worden gewaarborgd. Een ontwerpmotie circuleert inmiddels in een aantal Europese landen en zal zo spoedig mogelijk ook met andere belangstellende landen worden gedeeld. Vanzelfsprekend zal geen van de NSP-bestuursleden de uitreiking in Doha bijwonen en evenmin zullen wij de livestream bekijken.

Namens het bestuur, Marco Knippen (voorzitter)   

ENGLISH VERSION

A painful and wrong prize fest in Qatar

A painful and wrong prize fest in Qatar In recent years, almost all (Western) media have reported frequently about abuses in Qatar. Judging by numerous reports and reportages about working conditions in the Gulf state, the World Cup should of course never have been held there. It is a historic mistake to go there to play football for the world title in those circumstances.

We, (sports) journalists, know this all too well with our sharply tuned moral compass. The media have been reporting of dead migrant workers and their structural exploitation and underpayment. That is why it is all the more painful that two weeks ago our international umbrella organization, the AIPS, announced with trumpets that the annual presentation of the AIPS Sport Media Awards will take place on June 12th…. at the Khalifa Stadium in Doha.

A roaring epistle in the AIPS newsletter, in which there really isn't a critical word to be found, praises the "priceless help from the Qatar press committee". Then we immediately know who pays for the party.

There is no moral sense in play, no restraint, no reserve. Just read the opening paragraph, left in the English version for dramatic effect: “Looking at the stars in a warm night, between the desert and the sea, the fourth edition of the AIPS Sport Media will come to a close. It will be magical, as magical as we used to dream when COVID-19 confined us all to a never-ending lockdown, affecting our mobility, our access to venues and our possibility to work.”

The violin music continues for a few more paragraphs, the author plays the organ to illustrate the blessings of the open-air event in Qatar. He has even surpassed Ronald de Boer, the former Dutch internatioal en former player in Qatar : “Doha is definitely the place where every sports journalist in the world would like to be in 2022, and clearly no other place was more spot-on than Doha to celebrate the fourth edition of the AIPS Sport Media Awards, the only global prize for sports journalism, marking the reunion that we all dreamed of.”

I know, the prize-winning journalists have thousands of dollars ready and it is obviously wonderful to be honored by your peers. But Qatar is of course not “the place every sports journalist wants to be in 2022”. Those who go there do so – if all goes well – timidly and in the realization that the tournament does not belong there at all – apart from the degrading working conditions. Amnesty International's and Human Rights Watch's reports are telling enough.

The AIPS could and should have given a strong signal by staying away. Because cities such as Lausanne and Budapest were already good backdrops for the ceremony.

The board of the NSP will discuss it on Wednesday 8 June. Then we will also discuss what conclusions we should draw from this wrong prize fest. Gerard den Elt, general secretary NSP

https://www.aipsmedia.com/aips/pages/articles/2022/31305.html https://www.amnesty.nl/wat-we-doen/landen/qatar?gclid=cj0kcqjwqpgubhdwarisannwjv7c1m4afulvphxwyw-b3zbc29sczxghobikne0teowzdm2295oqlqyaavp1ealw_wcb

 

UPDATE: The NSP board has decided today (Wednesday 8 June 2022)  to call on AIPS Europe and later the main board of the AIPS at the congress in October this year in Rome in a motion to only organize congresses or Award ceremonies in future. countries where freedom of the press and freedom of expression are guaranteed. A draft motion is now circulating in a number of European countries and will be shared with other interested countries as soon as possible. Obviously none of the NSP board members will attend the ceremony in Doha and neither will we be watching the livestream.

 

On behalf of the board, Marco Knippen (chairman)