Afscheid Gio Lippens, commentaarhok heet voortaan “Lippens Lounge”

Gio Lippens nam tijdens het WK Veldrijden in Tábor als radioverslaggever afscheid in stijl met de wereldtitel van Mathieu van der Poel. We staan nog graag even stil bij het vertrek van Lippens, die allerwege lof kreeg toegezwaaid, niet alleen voor zijn vakmanschap maar ook voor zijn grote collegialiteit. 

Kun je beschrijven wat je allemaal ten deel is gevallen in jouw laatste dagen op de werkvloer van NOS Sport?

"Heel veel reuring, en dat voor iemand die had aangegeven dat hij niet van toeters en bellen is. De zondagmiddag was bizar. Eerst de collega’s van de nieuwsbulletins met een mooie compilatie van afscheidswoorden. Daarna gewoon verslag gedaan van het WK veldrijden. Hoewel, gewoon… Ik had een lijst met mijn favoriete muziek mogen inleveren en die nummers werden verspreid door de uitzending van Langs de Lijn gedraaid. De laatste twee uren van de uitzending was ik te gast bij Henry Schut en Hugo Borst en mocht ik vragen beantwoorden van luisteraars. Toen moest het echte afscheid nog komen. Na de uitzending een borrel met de collega’s van sport en nieuws, en een toespraak van directeur Gerard Timmer. Plus de onthulling van een plaquette in mijn favoriete commentaarhok dat nu de naam Lippens Lounge draagt. En dan te bedenken dat ik de deur stilletjes dicht had willen doen."

In 2001,doen Gio Lippens, Jacques Chapel en Jeroen Wielaert verslag van de Tour de France (foto: ANP Kippa)

Jouw laatste radioverslag was tekenend voor de veranderde werksituatie: geen commentaar vanuit Tábor, maar vanuit de studio in Hilversum. Heeft de techniek de romantiek van verslaggeving live op locatie definitief doen verdwijnen?

"Ik zou liegen als ik zei dat dat niet zo is. Natuurlijk is ter plekke verslag doen de essentie van ons vak. Being there… Maar het werken vanuit de studio is een prima alternatief. Alles is vertrouwd, de techniek is volmaakt en je wordt niet afgeleid van wat er op het scherm gebeurt. Het scheelt ook enorm in het logistieke werk, het vele reizen. Dus al met al was het niet zo vervelend in mijn laatste jaren bij de NOS." 

In januari ben je ná Mart Smeets als tweede bedacht met de Theo Koomen Oeuvre Award. Hoe ervaar je zo'n heiligverklaring bij leven?

 "Nuchter. Heel leuk, heel eervol, maar het is in niets te vergelijken met prijzen die topsporters verdienen. Hun prestaties zijn meetbaar, de snelste of de sterkste wint goud. Een prijs voor journalistiek werk is subjectiever. Pas op hè, daarmee doe ik niets af aan de award zelf. Natuurlijk voel ik me gestreeld bij het aanhoren van het juryrapport."

 Je bent dan formeel wel gestopt met werken, overal worden suggesties gedaan voor een nieuwe loopbaan, zoals het maken van podcasts. Sta je daarvoor open en zijn er al meer dingen op je af gekomen? 

 "Het mooie van met pensioen gaan vond ik het leeg vegen van mijn agenda. Even geen verplichtingen meer. Tijd voor de kleinkinderen, de tuin, reizen, lekker eten. Maar inmiddels loopt die agenda stiekem weer vol. Met lezingen, paneldiscussies, presentaties en andere eenmalige optredens. Het blijft kriebelen, ik ben nu eenmaal geen type dat achter de geraniums gaat zitten." 

NSP voorzitter John Volkers en Gio Lippens nadat Gio tot erelid van de NSP is benoemd. (Foto: Ronald Speijer)

Je bent vorige maand benoemd tot erelid van de NSP. Zijn er nog belangrijke lessen die je jonge collega's in de sportjournalistiek zou willen meegeven?

"Maak vlieguren, grijp alle kansen. Probeer te leren van ervaren collega’s. Zuig kennis op als een spons. Besef dat er geen mooier vakgebied bestaat.  En wat ik in de slotminuten van mijn laatste radio-optreden heb gezegd: leef met je hart, zonder je verstand te verliezen."

 Meer vrije tijd betekent meer fietsen: staat de 'koersfiets' al gereed voor het voorjaar en wat is de bestemming?

"De fiets staat nog op de rollen, op de Tacx. Boven op mijn werkkamer. Maar in maart gaat-ie naar beneden, naar de berging. Lekker buiten kilometers maken. Bestemming onbekend."