Waren er maar meer mensen zoals springruiter Jur Vrieling

Je bent een succesvol springruiter, je vormt een onafscheidelijk duo met je toppaard, je hebt twee jaar voor de Olympische Spelen een zilveren medaille gewonnen met het landenteam en je ligt prima op koers om in 2024 in Parijs de eerste teammedaille in 12 jaar tijd voor de Nederlandse springsport te veroveren. Je paard heeft zich de afgelopen twee jaar op het hoogste niveau met hindernissen van 1.60 meter bewezen als een extreem talent. Met haar 11 jaar is je merrie nog jong, haar beste jaren heeft ze voor zich.

Fit blijven en vormbehoud tonen, vormen in het olympisch seizoen voor jou de belangrijkste voorwaarden om op te mogen gaan voor je derde Olympische Spelen. Er lijkt geen vuiltje aan de lucht totdat op een dag, amper negen maanden voor ‘Parijs’, jouw olympische droom ruw uiteenspat. Een rijke Zwitserse familie wil jouw paard kopen en wel meteen. Aangezien je zelf niet de eigenaar bent van je paard, ligt je lot in handen van de handelsstal, een BV, die het paard in eigendom heeft. De BV kan het immense bod niet weigeren. 

Midden in het olympisch seizoen voel je je ontheemd. Weg paard, weg Olympische Spelen. Een tweede toppaard heb je niet. Het is uithuilen en opnieuw beginnen met het opleiden van jonge paarden.

Bovenstaande overkwam Jur Vrieling onlangs met zijn toppaard Long Jong Silver, een 11-jarige schimmelmerrie. Toen ik Vrieling belde voor een reactie verwachtte ik een gebroken man aan de telefoon te krijgen die onverwacht zijn grote liefde naar Zwitserland zag emigreren. Maar de Groningse ruiter bleek opvallend monter en wist alles te relativeren.

‘Als springruiter weet je dat dit kan gebeuren in de paardensport. Ik ben de eigenaar dankbaar dat ik 2,5 jaar met Long John heb gereden en ik ben dankbaar dat ik nog diverse talentvolle jonge paarden tot mijn beschikking heb. We gaan vrolijk verder met het verzorgen, trainen en opleiden van jonge paarden’, vertelde Vrieling nuchter. 

Hij kende geen boosheid of wrok jegens de eigenaar van het paard, SF Equestrian (‘Dat is een BV en die moet ook winst maken. Goed presterende paarden zijn veel geld waard, dus dan moet er af en toe een paard verkocht worden’). Evenmin was er bij Vrieling boosheid of wrok jegens de nieuwe eigenaar, die niet wilde wachten tot ná de Olympische Spelen om een nieuw paard aan te schaffen voor een jonge talentvolle amazone.

‘Het doet me heel goed dat het meisje ongelooflijk blij is met Long John. Ik heb haar al een paar keer aan de telefoon gehad. Als ze ervoor open staat, zal ik haar zeker blijven bijstaan met tips. Ik vind het heel fijn dat het paard geweldig terecht is gekomen in een grote stal in Zwitserland. Het leven van Long John wordt er misschien alleen nog maar mooier op.’

Wat een grootse reactie van een groots ruiter. Waren er maar meer mensen zoals Jur Vrieling. Dan zag de wereld er een stukje vriendelijker uit.

NATASJA WEBER